„Miłorząb Schöninga” zgłoszony do konkursu Drzewo Roku

Starostwo Powiatowe w Gorzowie Wielkopolskim zgłosiło „Miłorząb Schöninga” rosnący w dąbroszyńskim parku, do konkursu Drzewo roku 2021, organizowany przez Klub Gaja już po raz 11.

Plebiscyt propaguje podstawy szacunku dla przyrody i konieczność ochrony jej obiektów, jakimi są drzewa. Z nadesłanych zgłoszeń zostanie wyłonionych 16 drzew finalistów, które zawalczą o tytuł Drzewa Roku 2021. Zwycięzca będzie polskim reprezentantem w konkursie europejskim Tree of the Year 2020.
Najbardziej wyjątkowym drzewem świata jest ponad wszelką wątpliwość miłorząb dwuklapowy, bo wszystkie podobne mu rośliny zniknęły z naszej planety 50 milionów lat temu wraz z dinozaurami. On przetrwał do naszych czasów i jest obecnie jedynym żyjącym na świecie liściastym drzewem nagozalążkowym. Teoretycznie więc jego nasieniem powinna być szyszka, ale i w tym roślina przeciwna jest stworzonym przez człowieka normą. Jej nasieniem jest pomarańczowożółty owoc zbliżony kształtem do mirabelki. Naturalnie drzewo te występuje w południowo-wschodniej części Chin na obszarze zaledwie 1018 ha. Rosnące tam drzewa są bardzo sędziwe, najstarsze osiągają wiek 3400 lat, owocują dopiero po około 50 latach.
Do Europy sprowadzono miłorząb w pierwszych latach XVIII wieku. W dąbroszyńskim parku pojawił się on po 1686 roku, kiedy to marszałek Hans Adam von Schöning zakupił dzisiejszy Dąbroszyn i rozpoczął budowę pałacu i założenia parkowego odpowiedniego do jego statusu i majątku. Jedno i drugie zdobył w trakcie licznych wojen, a szczególnie tej, którą my Polacy nazywamy Odsieczą Wiedeńską. Zgodnie z przekazami pamiętnikarskimi dowodził on tam korpusem pruskim wysłanym jako posiłki dla cesarza Leopolda broniącego się przed nawałą turecką. Schöning zasłynął wówczas jako sprawny oficer łącznikowy cesarza Leopolda I i Jana III Sobieskiego, a trzy lata potem brawurowym atakiem zdobył Budę. Po powrocie do Prus przywiózł zdobyte bogactwa, szablę zdobioną diamentem wielkości gołębiego jajka – dar od cesarza Leopolda II, dwie muzułmańskie branki, z których jedna została w przyszłości kurtyzaną Augusta II Mocnego. Być może marszałek wtedy pozyskał sadzonkę miłorzębu i zasadził ja tuż obok swojego pałacu. Dziś jest to najgrubszy i prawdopodobnie najstarszy okaz miłorzębu japońskiego w Polsce. Po śmierci doczesne szczątki Hansa Adama Schöninga spoczęły w podziemnym mauzoleum dąbroszyńskiego kościoła. Postać wielkiego dowódcy, jego legenda, ściąga tu obecnie turystów polskich i niemieckich, a także poszukiwaczy skarbów bo przekazana legenda głosi, że drogocenna szabla po śmierci swego posiadacza przepadła na wieki i nadal czeka na swego znalazcę. Miano „Miłorzębu Schöninga” dopiero się utrwala w kręgach turystycznych, wśród mieszkańców i samorządowców. Liczymy, że udział w konkursie te nazwę ugruntuje w społecznym odbiorze.,